van Jeroen Maes
regie Gert Stevens
In deze heerlijke nostalgische komedie maken we kennis met de wereld van 'Radio Minerva'.
Richard presenteert er 'For Ever Green',
Eddy het verzoekprogramma 'Bel me, schrijf me' (met aan de telefoon zijn bazige vrouw Nicole)
en Mon, de directeur van de radio, tracht alles in goede banen te leiden.
Ivette, de koffiedame van dienst (met presentator-ambities), kruidt het geheel met een babbelzieke saus.
Alles draait er rustig zijn gangetje tot er een jonge stagaire langskomt om inspitatie op te doen voor een artikel in 'de Gazet'.
De heren zijn enthousiast (de dames iets minder) als ze voorstelt om iets hippere muziek te draaien.
Zo zou de radio ook een jonger publiek kunnen aantrekken.
Is dat wel een goed idee en helpt het de luistercijfers omhoog?